Huisarts Miriam kiest toch voor loondienst

Na jaren als waarnemer te hebben gewerkt, stond huisarts Miriam op een kruispunt: praktijkhouder worden of toch in loondienst? “Ik wist dat ik meer wilde dan alleen spreekuren draaien en kreeg meer behoefte aan stabiliteit,” vertelt Miriam. Wat nu? Eén ding leek zeker: loondienst was niets voor haar. Toch is ze nu, bijna tien jaar later, een gelukkige huisarts in loondienst. Een keuze die haar meer heeft gebracht dan ze ooit had verwacht. Hoe kwam ze tot deze beslissing? 

Waarnemerschap versus praktijkhouderschap 

Miriam begon haar zoektocht met de vraag of het praktijkhouderschap iets voor haar zou zijn. In meerdere praktijken is ze als vaste waarnemer aan de slag gegaan met als ambitie om het na drie jaar over te nemen. “Dat is toch dé logische volgende stap in onze wereld,” zegt ze. Maar al snel bleek dat dit voor haar niet werkte. 

“Ik ben heel verantwoordelijk en perfectionistisch. Ik merk dat ik dingen moeilijk kan loslaten, ook thuis. Als praktijkhouder ben je altijd bezig. Een zieke assistente, het alarm dat afgaat in de avonduren, ICT die niet loopt—-ik zou dat niet los kunnen laten. Dat gaat ten koste van mijn gezin en mezelf.” 

Een ander punt dat haar tegenhield, was de samenwerking met andere praktijkhouders. Miriam stond soms op het punt om te tekenen, maar toch was er een stem in haar die haar deed twijfelen. “Een associatie is eigenlijk een soort zakelijk huwelijk. Er moet echt een klik zijn. Als dat later tegenvalt, kan dat heel zwaar wegen. Het voelde voor mij als een te groot risico.” Uiteindelijk besloot ze niet te tekenen.

De zoektocht naar de juiste werkplek 

Dan blijft loondienst over. Maar toen Miriam in maart 2015 afstudeerde als huisarts, wist ze één ding zeker: in loondienst werken is niets voor haar. Het duurde maanden voordat ze zich uiteindelijk durfde open te stellen voor de optie. Eerst was er de financiële vraag: zou ze veel minder gaan verdienen? 

“Mijn man gaf al aan dat we dan gewoon het huis zouden verkopen, maar dat was voor mij geen optie. En dat bleek trouwens totaal niet nodig.” Ze besloot het grondig uit te zoeken. Samen met haar man, boekhouder en andere huisartsen in loondienst analyseerde ze alle cijfers. “Ik kwam erachter dat het netto verschil uiteindelijk minimaal was, een paar honderd euro. Bovendien geeft het me veel rust dat ik doorbetaald krijg tijdens ziekte of vakantie. En tenslotte vallen er ook veel kosten weg die je als waarnemer zelf draagt.”

Het financiële plaatje klopte, maar er bleef nog een emotionele drempel: zou ze zich niet beperkt voelen in haar vrijheid? 

 

De voordelen van loondienst: vrijheid en werkplezier 

Wat Miriam leerde bij Fonkelzorg, de organisatie waar ze nu in loondienst werkt, veranderde haar kijk op vrijheid. “Vrijheid zit niet alleen in het aantal uren dat je werkt of de hoeveelheid vakanties. Het zit onder andere in het gevoel dat je werk niet meer met je meegaat naar huis. Thuis is thuis. Ik hoef geen administratie of facturen te doen. En als er iets met een patiënt is, kan ik dat makkelijk overlaten aan het team. Ik word gesteund door een team. Collega’s kijken hoe het met me gaat, en we lossen dingen samen op. Dat draagt zoveel bij aan mijn werkplezier en rust. Die vrijheid is mij heel veel waard, kwam ik achter.” 

Het kiezen van de juiste praktijk 

De overstap naar loondienst was ook een zoektocht naar de juiste praktijk. Een van de zorgen over werken bij een grote organisatie was het aantal diensten van de huisartsenpost. “Ik was bang dat ik als huisarts in loondienst heel veel extra diensten zou moeten draaien. Maar Fonkelzorg kijkt naar het aantal uur dat ik werk, en mijn diensten sluiten daar naar rato op aan. Die zorg was dus onterecht.”

Ook kwam ze veel zorgen tegen van mensen in haar omgeving. “Andere huisartsen waarschuwden me: ‘Bij een grote organisatie gaat het alleen om de winst. Het is veel te commercieel. Je hebt niet je eigen patiënten.’ Die vooroordelen maakten de keuze nog lastiger. Ik vond het heel naar dat anderen niet open stonden voor mijn enthousiasme,” vertelt ze. 

“Ook ik had daar in het begin zelf angst voor,” zegt ze. Toch veranderde haar kijk op geld. “Iedereen is bezig met geld, of je nu waarnemer, praktijkhouder of organisatie bent. Het gaat erom of het je drijfveer is of niet.” Miriam ontdekte dat financiële drijfveren niet alleen bij grote organisaties een rol spelen. “Ik heb eens als waarnemer gewerkt voor een kleine praktijkhouder die een enorme chaos maakte van de declaraties. Hij was alleen maar bezig met geld binnenhalen, en dat voelde helemaal niet goed. Uiteindelijk ben ik daar snel weggegaan.” 

Bij Fonkelzorg ziet ze juist het tegenovergestelde, ondanks dat het een grote organisatie is. “Natuurlijk heb je geld nodig om een organisatie te runnen, maar hier is de drijfveer niet het geld. Het gaat om de passie om de huisartsenzorg beter te maken. En dat vind ik belangrijk: als geld verdienen dan toch belangrijk is, omdat dat nu eenmaal zo is in onze maatschappij, zorg dan dat je het op een goede en eerlijke manier inzet. Dat zie ik hier gebeuren. Alles wordt georganiseerd met het doel om de huisartsenzorg te verbeteren – voor patiënten én voor medewerkers. Dat motiveert me enorm.” 

 

Nieuwe mogelijkheden 

Miriam ontdekte ook onverwachte voordelen. “Ik had nooit gedacht dat ik het zo fijn zou vinden om begeleid te worden. Het was een onverwacht gevoel van steun en verbondenheid. Ik krijg hier 1-op-1-gesprekken met mijn leidinggevende. Die vraagt hoe het met me gaat, of ik lekker in mijn vel zit. En als er iets speelt, wordt gezegd: ‘Wij gaan dit oplossen’. Dat ‘wij-gevoel’ is iets wat ik als waarnemer niet kende. Ik realiseer me nu pas hoe fijn dat is.” 

Een belangrijke reden waarom Miriam voor Fonkelzorg koos, was het unieke model van de organisatie. Hoewel het een groot bedrijf is, voelt elke praktijk als een eigen praktijk met een eigen team en vaste patiëntenpopulatie. “Na mijn werk als regiearts voor alle patiënten, stap ik dadelijk op mijn fiets om visites te doen bij mijn eigen patiënten. Dat is super! 

Ook het gevoel van samen voor de patiënt gaan verrast haar. “Laatst besprak ik een patiënt met een collega. De conclusie was dat ze eigenlijk wel een kaartje verdiende. Vlak daarna hoor ik van mijn collega dat ze dat heeft opgepakt en wat voor mooie kaart ze heeft opgestuurd namens ons. Dat is toch mooi. Dat soort dingen gebeuren hier en zijn heel normaal.” 

Daarnaast kreeg Miriam de kans om meer te doen dan alleen patiëntenzorg. Ze ontwikkelt protocollen, begeleidt collega’s en denkt mee over verbeteringen binnen de organisatie. “Die extra uitdaging miste ik als waarnemer. Hier krijg ik de ruimte om mijn ideeën uit te voeren. Er wordt echt naar mijn talenten gekeken voor de extra taken die ik kan doen. Dat geeft zoveel voldoening.” 

De uitdagingen van loondienst: Een realistische blik 

Hoewel Miriam in loondienst veel voordelen ervaart, zijn er ook nadelen. “Ja, natuurlijk,” zegt ze. “Maar die waren er als waarnemer ook. Zoals altijd in elk werk.” Een van de aspecten die waar ze aanvankelijk tegenop zag, is het overleggen over vakanties en vrije dagen. “Maar dat is iets wat ik als vaste waarnemer vanzelfsprekend vaak ook gedaan hebt. Dus dat zie ik niet eens echt als een nadeel. Dat hoort er gewoon bij.” 

Toch zijn er wel degelijk verschillen. “Wat ik soms lastig vind, is dat ik deel uitmaak van een groter team. Dit geeft voor- en nadelen. Er werken veel verschillende mensen met allen hun eigen manier van doen. En soms sluit dit niet aan op mijn eigen manier van werken.” 

Miriam erkent dat deze verschillen soms lastig kunnen zijn, maar ze heeft geleerd ermee om te gaan. “Het fijne is dat ik daar in principe niet veel mee te maken heb. Ik –  en mijn collega’s – kunnen dit bespreken met onze leidinggevende en die pakt dit dan op. Dan kan ik het loslaten en me richten op mijn eigen werk en de collega’s waar ik heel veel plezier mee heb.” 

 

Conclusie: Een keuze voor werkplezier en rust 

Inmiddels is Miriam helemaal op haar plek. Haar boodschap aan collega-huisartsen die twijfelen over loondienst is helder: maak je eigen keuze. Ze raadt anderen aan om hun vooroordelen opzij te zetten en zelf te onderzoeken wat bij hen past. “Het gaat erom dat je doet waar je blij van wordt, zowel in je werk als thuis. Voor mij is dat een omgeving waar ik me gesteund voel, werk met veel plezier en dat kan loslaten als ik naar huis ga zodat ik er voor mijn gezin kan zijn. Wees niet bang om een andere keuze te maken dan je gewend bent. Ga in gesprek, vorm je eigen mening, draai een keer mee, en ontdek wat bij jou past. Het kan zomaar je beste beslissing ooit zijn.” 

Miriam heeft haar vooroordelen over loondienst en grote organisaties achter zich gelaten. Voor Miriam voelt loondienst niet als een beperking, maar als een verrijking. “Ik ben zó blij dat ik eigenwijs genoeg was om deze stap te zetten en voor mezelf op onderzoek uit te gaan. Loondienst bij Fonkelzorg is de beste keuze die ik had kunnen maken voor mij.”